Notatka | Miasto i jego niepewne mury, reż. Haruki Murakami, Shinchosha, 2023 | Jean-Michel Serres, Composer-pianist (Apfel Café Music): Website

Informacje o książce.

Czternasta powieść Haruki Murakamiego wydana 13 kwietnia 2023 roku w Japonii. Tytuł jest taki sam jak jego powieść “The City and Its Uncertain Walls”, która ukazała się w 1980 roku w japońskim magazynie “Bungakukai”. Odrzucił ją jednak, a część (części) motywu i fabuły odrzuconej powieści została zaadoptowana w “Końcu świata” z “Hard-Boiled Wonderland and the End of the World”.

Forma, styl i struktura

Trzy rozdziałowa długa, licząca 661 stron powieść, tworzona jest przez 70 krótkich rozdziałów. “Miłość w czasach cholery” Gabriela Garcíi Márqueza (1985) jest opisana jako odniesienie.

Tło utworu i autor

Streszczenie Synopsis

Streszczenia poszczególnych rozdziałów

Zarys

Timeline

Rozdział 1

Narrator i pewna dziewczyna spotkali się, ostatniej jesieni na przyjęciu “Konkursu na esej dla uczniów szkół średnich”. I już wcześniej korespondowali listownie. (2, 4)

Raz lub dwa razy w miesiącu umawiali się na randki. (2)

Wysłała do niego długi list i zwierzyła się z dziwnego snu. (8)

W maju umówili się na randkę i zrobili bardzo długi spacer. (11) Zaszlochała i powiedziała, że jej serce tylko czasami sztywnieje. (12) I powiedziała, że jej substancja mieszka w dalekim mieście i spędza zupełnie inne życie. (13)

Narrator został poinformowany o Mieście przez dziewczynę (1).

W czasie lata z entuzjazmem rozmawiali o Mieście. (15)

W pewnym momencie jesieni, list od niej ustał. Ale on nadal wysyłał listy. (15)

W pewnym okresie zimy dostał od niej bardzo długi i ostatni list. Później przeczytał ten list. Wyznała w nim, że jest tylko cieniem bez substancji, że mieszkała w mieście do czasu, gdy miała trzy lata, i wyjechała na ten świat. (17)

Nadal wysyłał listy i dzwonił przez telefon, ale nie mógł uzyskać od niej odpowiedzi. (18) Nie słyszał od niej, kiedy dostał ostatni list. (19)

W następnym roku, w lutym, zdał egzamin wstępny na prywatny uniwersytet w Tokio, po czym przeniósł się do Tokio. (19)

Podczas wakacji wrócił do domu i odwiedził dom dziewczyny, ale na drzwiach była inna tabliczka z jej imieniem. (19)

Minął rok, a on stał się osiemnastolatkiem, ale wciąż czekał. (21)

Około 20 roku życia obudził się, że musi spędzić porządnie życie, wtedy poznał przyjaciół i nową dziewczynę. (22) Po ukończeniu studiów dostał pracę w agencji książkowej. (23)

Minęło dużo czasu (po tym jak stał się 45-latkiem), gdy się obudził był w norze płonących daed bestii. (23)

Narrator wszedł do Miasta, zostawił swój cień strażnikowi bramy, a jego oczy zostały przez strażnika wydłubane, by stał się czytaczem snów. (9)

Narrator spotkał dziewczynę w bibliotece w Mieście. Ona jednak powiedziała, że nigdy go nie spotkała. (5)

Narrator zaczął zajmować się czytaniem snów w bibliotece i rozmawiał z dziewczyną jako bibliotekarz biblioteki. (7) Codziennie chodził do biblioteki i robił dreamreading. W czasie jesieni kontynuuje je regularnie. (9)

Podczas rozrywki narrator zaczął robić mapę Miasta i trwało to przez dwa tygodnie. (12)

Cierpiał na wysoką gorączkę. Pewien starszy mężczyzna zaopiekował się nim. (12)

Nadeszła zima, narrator odwiedził miejsce cieni, aby zobaczyć swój cień. (14)

Narrator i dziewczyna odwiedzili więźbę na południowym krańcu Miasta. (16)

Cień narratora był w złym stanie, więc narrator odwiedził go. A cień zażądał wyjścia z Miasta i połączenia się z nim w ciągu tygodnia, po czym powiedział, że dziewczyna w Mieście nie jest prawdziwą substancją, ona jest w świecie zewnętrznym jest prawdziwa.(16)

W bibliotece powiedział, że mój cień zaczął do niej odchodzić. Ale ona powiedziała, że nie wie o cieniu, ponieważ została wyciągnięta z cienia, gdy miała trzy lata i nigdy nie spotkała się z nim ponownie. (18)

Narrator powiedział dziewczynce, że wyjechał z Miasta, a jej cień spotkał w świecie zewnętrznym. (22)

W śnieżny dzień, postanowił wyjść z Miasta, odwiedził pokój swojego cienia, wziął stary róg i poszedł i wspiął się na południowe wzgórze. Ale mur poruszył się i zapiaszczał na ich drodze, a mur powiedział, że nie może pokonać muru słowami. Wtedy zaparł się o mur rad przez cień i przeszedł przez mur. (24) Ale narrator powiedział swojemu cieniowi, że nie może jeszcze wyjść z Miasta i postanowił odpocząć w Mieście, by zająć się czytaniem snów, w tym starego snu o dziewczynie. Cień sam udał się do świata zewnętrznego. (25, 26)

Rozdział 2

W tym realnym świecie narrator pamiętał doświadczenia z Miasta. Codziennie chodził do biura i pracował regularnie jak zwykły nieszczególny człowiek. (27)

Zdecydował się zrezygnować z pracy, aby myśleć o doświadczeniach w mieście. Przez jakiś czas spędzał swoje życie na oszczędzaniu. (27)

Widział długi sen o małej bibliotece w lokalnym mieście. W tym śnie pracował jako urzędnik biblioteki. Na końcu jego biurka widziałem ciemnoniebieski beret. Kiedy się obudził, zapisał treść snu i postanowił zdobyć jakąkolwiek pracę jakiejkolwiek biblioteki. (28)

Poprosił swojego dawnego kolegę z agencji książkowej, Ohkiego, który zajął się bibliotekami, aby poszukał pracy w bibliotekach. Po tygodniu Ohki odpowiedział, że znalazł pracę i pójdzie do biblioteki lokalnego małego miasteczka w dniu dogodnym dla narratora. (29)

Wendnesdy narrator i Ohki odwiedzili miasteczko Fukushima, w którym istniała mała biblioteka. (30)

Narrator udał się do biblioteki i przeprowadził rozmowę z głównym bibliotekarzem, Tatsuya Koyasu. A ten powiedział w zasadzie, że już przeszedł na emeryturę, stanowisko było puste i szukał osoby, która przejmie jego pracę. (30)

Rozpoczął pracę w bibliotece miejskiej jako główny bibliotekarz z pomocą bibliotekarza Soedy i zaprzyjaźnił się z pracownicami zatrudnionymi na pół etatu. (31)

Nadeszła zima. Pan Koyasu pokazał narratorowi swoje tajne miejsce w półpodziemiu i głębi biblioteki. (34)

Przeniósł swoje biuro do pokoju w głębi. Kiedy Koyasu odwiedził ten pokój, poczuł i uświadomił sobie, że granica między rzeczywistością a światem alternatywnym, a płynący czas został przerwany. (35)

W głęboki zimowy dzień, pan Koyasu wezwał narratora do pokoju w głębi. I Koyasu wyznał, że był człowiekiem nie miał cienia, nie miał ciała na tym świecie i był istnieniem jego świadomości lub duchem, i już odszedł. (37)

Narrator rozmawiał o Koyasu z Soedą. Ta powiedziała, że wie, że Koyasu odszedł i tylko ona i narrator mogą widzieć Koyasu. (38)

Urodził się chłopiec, który otrzymał imię “Shin” (Las). Wysłał bardzo szczęśliwe dzieciństwo przez miłość swoich rodziców. Ale kiedy miał 5 lat, jeździł na rowerze i zmarł w wyniku wypadku samochodowego. (40)

Przed szóstą w niedzielę pod koniec czerwca, żona Koyasu zniknęła i dokonała samozniszczenia rzucając się do rzeki. (Czas jest 30 lat wcześniej.) (40)

Po samozniszczeniu zaczął robić dziwactwa, takie jak noszenie beretu i spódnicy. (40)

Kiedy miał 65 lat, odbudował bibliotekę ze swojej wytwórni alkoholi. (40)

(…)

Plot(s) & Episodes

A. Dorastanie z dziewczyną w tym prawdziwym świecie (Rozdział 1)

B. Czas w mieście (Rozdział 1)

C. Lata średnie po powrocie z Miasta, praca głównego bibliotekarza Biblioteki Miasta Z (Rozdział 2)

(…)

Postacie

Narrator – siedemnastoletni chłopak. W realnym świecie mieszkał w spokojnej dzielnicy podmiejskiej w pobliżu morza i był uczniem trzeciej klasy publicznego liceum. On i dziewczyna spotykali się raz lub dwa razy w miesiącu, mieli randki. (2) Jego ojciec pracował w firmie farmaceutycznej. A jego matka była gospodynią domową. (4, s. 23) Lubił biblioteki i samotne czytanie książek. (4, str. 23 – 24) Jedyny dreamreader w Mieście i jego praca polega tylko na odczytywaniu snów. (7, p. 39 – 40)

Dziewczyna w tym świecie (ty, dziewczyna ?) – 16 letnia dziewczyna pracowała w bibliotece Miasta od 17:00 do około 22:00. (1) W świecie rzeczywistym mieszkała w miejscu ani daleko do narratora, odległość to koszt 90 minut pociągiem. Była uczennicą prywatnej szkoły średniej dla dziewcząt. (2) Jej ojciec był lokalnym urzędnikiem państwowym i był urzędnikiem biurowym w szkole przygotowawczej. (3) A jej matka zmarła przez nowotwór, gdy dziewczynka miała trzy lata. (4) Wyznała, że jest tylko cieniem bez substancji. (17)

Dziewczyna w mieście – Dziewczyna pracowała w bibliotece w Mieście. Musiała być duchem dziewczynki, ale nie posiadała wiedzy ani pamięci z tego świata. Dziewczyna w Mieście mówiła, że urodziła się w Mieście i nigdy stamtąd nie wychodziła. Powinna być alter osobą lub miała alter ducha. (7, str. 42) Powiedziała, że nie wie o swoim własnym cieniu, ponieważ jej cień został przez nią wyciągnięty, gdy miała trzy lata i nigdy więcej się nie spotkał. (18, str. 137 – 138)

Strażnik bramy (3- ) – Duży mężczyzna był lojalny wobec swojej pracy.

Młodsza siostra dziewczynki – Sześć lat młodsza od dziewczynki.(4, str. 23)

Babcia ze strony matki – Jedyna osoba, przed którą dziewczyna może otworzyć swoje serce. (4, p. 23)

Teściowa dziewczyny (4)

Staruszek (12, s. 81 – ) Były żołnierz, pielęgnował narratora, gdy ten cierpiał na wysoką gorączkę.

Rozdział 2

Ohki (28, s. 200 ; 29) Młodszy kolega narratora w agencji książkowej.

Soeda – Pani po trzydziestce i jedyna bibliotekarka biblioteki Z Town z Nagano, o potulnej twarzy, szczupła, wzrost 160 cm. Pivot Biblioteki Miasta Z, biblioteka może się aktywować dzięki jej zdolnościom. (30, s. 214 – )

Tatsuya Koyasu (30, str. 216 – ) – Główny bibliotekarz Biblioteki Miasta Z. Gruby mężczyzna w średnim wieku. Ale fakt, że był już na emeryturze, odpoczywał w bibliotece, by przekazać komuś swoją pracę. Nosił granatowy beret i spódnicę. Urodził się w zamożnej rodzinie producenta alkoholi. Wstąpił na prywatny uniwersytet w Tokio i jego specjalizacją była ekonomia, aby odnieść sukces w rodzinnym biznesie, ale tak naprawdę chciał zająć się literaturą. Po ukończeniu studiów spędził stabilne, ale nudne życie prowadząc fabrykę alkoholi i chciał napisać powieść, ale nie udało mu się. Kiedy miał 35 lat, zakochał się w kobiecie, a następnie pobrali się jako “małżeństwo wizytowe”. Kiedy miał 40 lat, urodziło się ich dziecko, które nazwał Shin (Forest). Jednak dziecko to zginęło w wyniku kolizji drogowej w wieku 5 lat. Przez jakiś czas jego żona popełniła samobójstwo, potem stopniowo robił dziwactwa, takie jak noszenie spódnicy i beretu. Kiedy miał 65 lat, odbudował bibliotekę z fabryki alkoholi, prowadząc ją (zasadniczo prywatną) jako główny bibliotekarz.

Komatsu – Nietowarzyski drobny i średni wiekiem człowiek z agencji mieszkaniowej miasta Z. (31, s. 226 – 228)

Panie pracujące na pół etatu (31, s. 230 – )

Mąż Soeda – Nauczyciel publicznej szkoły podstawowej miasta. (32, p. 327)

Żona pana Koyasu (39, str. 315 – ) Kobieta o 10 lat młodsza od Koyasu, gdy ten miał 35 lat, pobrali się jako “małżeństwo wizytowe”. Odwiedzała i przebywała w domu Koyasu w Fukushimie w każdy piątek z Tokio. Gdy on miał 40 lat, urodziło im się ciało. (39)

Shin Koyasu – Dziecko pana Koyasu i jego żony urodziło się kiedy Koyasu miał 40 lat. Został nazwany Shin (Las) przez pana Koyasu. Wysłał bardzo szczęśliwe dzieciństwo przez miłość swoich rodziców. Ale kiedy miał 5 lat, jeździł na rowerze i zmarł w wyniku wypadku samochodowego. (40, s. 323 – 327)

(…)

Grupy

Lokacje (państwo, prefektura, miasto, miejscowość)

Lokalne miasto

Miasto – O mieście informuje dziewczyna, odgrodzona murem myta. Aby wejść do Miasta, trzeba mieć specjalne wymagania. (1) Sekretne miejsce umysłów narratora i dziewczyny (4, s. 27) Kiedyś dobrze prosperowało, ale popadło w ruinę. (12) Ludzie mieszkający w Mieście nie mogą stamtąd wychodzić poza obowiązkami. A ludzie z dzielnicy rzemieślniczej i dzielnicy mieszkaniowej nie odwiedzali się nawzajem. W Mieście nie ma prądu i gazu. Dziewczyna mieszkała tam w dzieciństwie, ale jej prawdziwa substancja nadal tam mieszkała. (15, s. 108 – 11 ) Cień narratora mówił, że Miasto zostało stworzone i utrzymywane przez narratora i jego wyobraźnię. (20, s. 146) I narrator powiedział, że Miasto powinno być krajem cienia. (20, s. 147) I cień powiedział, że ludzie w Mieście nie powinni wiedzieć, że są cieniami ; Cień powiedział, że to Miasto ma wiele sprzeczności od początku. Niektóre urządzenia zostały ustawione tak, aby rozwiązywać sprzeczności i funkcje (bestie, czytanie snów i tak dalej) jako zasady. A Miasto było miejscem bardzo technicznym i sztucznym. (25, s. 176 – 177)

Świat rzeczywisty (ten świat)

Tokio (19 – )

Z Town – Miejsce, w którym istnieje biblioteka(-ed). Małe lokalne miasteczko w górach, w prefekturze Fukushima, w regionie Tohoku. Trzeba tam jechać z Tokio, przez Kohriyamę pociągiem Hohoku Bullet Train, i przez Aizu-Wakamatsu pociągiem, potem przesiąść się na lokalny pociąg. (30 -)

(…)

Miejsca (Pokój, Sklep, Szkoła, Przestrzeń publiczna, Stacja)

Rozdział 1

Wyzwolenie Miasta – Niespecjalnie stary kamienny dom, postawił tabliczkę z numerem “16”, a drewniane drzwi były bardzo ciężkie. Izba frontowa 5 metrów kwadratowych, skromna i obdrapana, izba tylna prawie taka sama i miała drzwi na kominy. (5, s. 28 – 29) Biblioteka Miasta magazynuje stare sny, zamiast książek. (str. 39) Myślę, że to miejsce jest jak święte miejsce chrześcijaństwa.

Plac Centralny

Brama – Jedyna brama muru w Mieście.

Odlewnia

Miejsce dla bestii – (str. 20)

Dzielnica rzemieślnicza (9, str. 59 – 60) – Znajduje się tu dom dziewczyny.

Dzielnica mieszkaniowa (10, s. 61) – Dzielnica ta była wcześniej dzielnicą mieszkaniową dla urzędników i żołnierzy Miasta, ale popadła w ruinę. Narrator był przetrzymywany w małym i prostym pokoju w dzielnicy.

Miejsce, w którym mieszkał cień – Miejsce to znajdowało się w środkowej przestrzeni pomiędzy Miastem a światem zewnętrznym. (14, p. 103)

Więźba – Dziwna więź rzeki Miasta powstała na południowym krańcu Miasta.(16, s. 117)

Rozdział 2

Biblioteka Miasta Z – Stonowany dwupiętrowy budynek z drewna w górach w regionie Tohoku, był stary, ale odnowiony niedawno. Dom był fabrycznym mieszkaniem producenta alkoholi. (30, str. 212 – 213) Zasadniczo, biblioteka była prywatną własnością pana Koyasu. (39, s. 309 – )

Pięćdziesięcioletni dom z drewna (31, s 226 – ) – Dom w mieście Z, do którego przeniósł się i zamieszkał narrator.

Pokój w głębi biblioteki (34, s. 258 – ) – Był tam piec na drewno jest taki sam jak ten podniecony w mieście. (34, p. 261)

(…)

Kluczowe elementy, słowa kluczowe i frazy kluczowe

Shadow (1, 8, 9) – Ludzie w Mieście nie mieli cienia. Do Miasta nie można wejść, podąża się za własnym cieniem. Narrator zabrał swój cień i zostawił go strażnikowi bramy, a potem jego cień, który był małą pracą na zewnątrz muru. (9, s. 55) Dziewczyna powiedziała, że czuje, że jest jakby cieniem czegoś, czasem.

Mur (1 – ) – Wysoki i bardzo mocny mur zamyka Miasto. Strażnik bramy powiedział “Jeśli istnieje doskonała rzecz na świecie, to musi to być ten mur”. I nie został on przez nikogo zrobiony, istniał od początku. (7, str. 37) Wysoki na osiem metrów. (15, str. 108)

Bestie (3 – ) – Tajemnicze bity żyją w Mieście ; Cień powiedział, że pełnią funkcję oddawania potencjalnej negatywnej energii Miasta.

Róg (3) – Instrument służący do przywoływania bestii do bramy.

Brama (3 – )

Kot (4 – )

Książki do czytania (4 – )

Ciężki płaszcz (5 – )

Stary sen (5, str. 30 – ) – Cień powiedział narratorowi, że stare sny są rodzajem mentalnego pogłosu, który został pozostawiony przez główne ciała zostały wypędzone na zewnątrz.

Czytnik snów (5, s. 30 – )

Okulary w kolorze głębokiej zieleni (5, s. 30 – )

Herbata ziołowa (5, str. 31 – 32) – Specjalny napój dla czytającego sny (czytających).

Listy (4, 6) – Narrator i dziewczyna korespondowali ze sobą w świecie rzeczywistym. Jego listy były napisane konkretnie o rzeczach rzeczywistych, ale jej listy były napisane niejasno o rzeczach wewnętrznych. Ona pisała swój sen, który widziała. On próbował napisać swój sen, ale mu się to nie udało.

“Ten świat” (6, s. 36)

Stare sny – Biblioteka Miasta magazynuje stare sny. Ich kształt przypomina jajko, a ich powierzchnia jest twarda i gładka jak marmurowy kamień. (7, s. 38 – 39) Stare sny były niejasne nie spójne, są “chaotycznym mikrokosmosem” i “zbieraniną resztek”

Dziwny sen o dziewczynie (8, s. 52)

Wieczny (11, s. 66 – 67)

Mapa Miasta (12, s. 75 -) Narrator z własnej woli i ciekawości zaczął tworzyć mapę Miasta. Na początku prześledził mur, aby poznać kształt konturów Miasta.

Ciekawość (12, s. 77 -)

“Moje serce tylko czasami staje się sztywne”. (13, p. 87)

“Moje serce i ciało są oddzielone pewną ilością”. (13, p. 93)

Czytanie snów – Deamreading to czynność, którą wykonuje się tylko po to, by zobaczyć i poczuć stare sny. Narrator czytał codziennie trzy stare sny i miał wrażenie przemijania lektury. (14, s. 98 – 99) Czytanie snów musi być metodą uspokajania duchów lub/i mentalnych pogłosów substancji ; Czytanie snów jest czynnością uwalniania starego snu lub ducha z jego powłoki. (26, p. 181)

“Ciało jest kapliczką, w której mieszka duch”. – Powiedzenie strażnika bramy. (14, p. 107)

Park tematyczny (16, str. 128)

Psychologiczna obudowa jako strach – Słowo przez cień. (25, p. 176)

Rozdział 2

“Nasza rzeczywistość postępuje rozdzielając się na kilka ścieżek w każdej naszej wewnętrznej stronie”. – Monolog narratora na początku rozdziału 2. (27, s. 186)

Ciemnoniebieski beret (28, s. 195 ; 30, s. 219 – 224 ; 40, s. 338 – 339) – Ciemnoniebieski beret, narrator zobaczył w długim śnie, po czym założył go w loży głównego bibliotekarza Z? Biblioteki Miejskiej. Beret jest własnością Tatsuya Koyasu. Siostrzenica jego kupiła w Paryżu podczas podróży.

Spódnica (32, s. 231 – 232 ; 40, s. 338 – 339) – Pan Koyasu zaczął nosić beret i spódnicę, po tym jak jego żona dokonała autodestrukcji i odeszła.

Czarna herbata (32, s. 233 – )

Wielka stara studnia (33, s. 251)

12 Kluczy (34, str. 260)

Stary piec na drewno – Był taki sam jak ten w Mieście. (34, p. 261)

Zegarek Koyasu (35, str. 273) – Jego zegarek miał swoją tarczę, ale nie było na niej wskazówek.

Mózg, ciało fizyczne i duch (36, str. 292)

Pismo Święte (38, s. 302 – 303)

(…)

Rzeczy kulturalne na tej powieści

Muzyka

Imponujące sceny i ważne opisy

Zagadki, tajemnice i pytania

Myśl & Filozofia

Interpretacje, Analizy & Notatki

Miasto musi być takie samo jak “Koniec świata” z “Hard-Boiled Wonderland and the End of the World”. Wątek dotyczący Miasta w rozdziale 1 jest niemal taki sam jak “Koniec Świata”.

A motyw biblioteki i czytania książek (lub snu) przypomina “Kafkę na brzegu”.

Pierwsza część opowieści o Mieście jest prawie taka sama jak “Koniec Świata”. Ale opowieść o świecie rzeczywistym czy “tym świecie” jest zupełnie inna.

W opisie rozdziałów w Miasteczku narrator używa japońskiego zaimka “WATASHI”, zamiast tego w prawdziwym świecie używa “BOKU”.

Praca głównego bibliotekarza biblioteki Z Town jest pracą samotną i nie związaną z nikim poza Soedą i Yoyasu. Jest więc równa pracy czytelnika snów.

Podsumowanie

Myślę, że ta powieść jest żywym połączeniem jego unikalnego stylu miejskich opowieści przygodowych (“Hardboiled Wonderland i koniec świata” “Tańcz, tańcz, tańcz” i “Kafka na brzegu”) i innego unikalnego stylu powieści romansowych (“Norwegian Wood” i “Sputnik Sweetheart”). To jeden z największych owoców jego kariery literackiej.

Całe przesłanie tej powieści dotyczy tego, jak radzimy sobie z rzeczywistością i/lub historiami.