Tag: Dutch Language

Samenvatting Synopsis

Toen ik 17 jaar was, ontmoette ik een meisje van 16 jaar en we correspondeerden. Ik ging één of twee keer per maand met haar uit, en we spraken over de Stad waarvan haar ware wezen leefde. Ik betrad de Stad van haar droomwereld…

In de Stad, die is omsloten door een hoge en zeer sterke muur, was het mijn taak om dromen te lezen. Ik ging naar de bibliotheek, waar de geest van het meisje werkte, en las elke dag drie oude dromen. De winter was gekomen, de schaduw van mij eiste dat ik binnen een week uit de Stad zou gaan…

Na mijn terugkeer uit de stad, toen ik midden veertig was, nam ik ontslag om na te denken over een baan. En ik kreeg een baan als hoofdbibliothecaris van de Z Town Library, in een landelijke stad in de bergen van Tohoku. Maar de baan is ongewoon, onwerkelijk en eenzaam, zoals de baan van droomlezer. Toen wist ik dat de vroegere hoofdbibliothecaris Koyasu in de Stad had gewoond, en dat hij een geest was. En ik leerde een mysterieuze 16 jarige jongen kennen die elke dag naar de bibliotheek ging, en daar alleen maar zoveel boeken las, en ze volledig uit zijn hoofd leerde. Na een tijdje tekende de jongen een kaart van de stad en bracht die mee, en hij vertelde me dat hij…

Boekbespreking

Haruki Murakami’s 14e roman gepubliceerd op 10 april 2023 in Japan. De titel is dezelfde als zijn roman “The City and Its Uncertain Walls” die in 1980 verscheen in het Japanse tijdschrift “Bungakukai”. Maar hij wees het af, en een deel van het motief en het verhaal van de afgewezen roman werd overgenomen in “The End of the World” van “Hard-Boiled Wonderland and the End of the World”. Een een nieuwe roman voor het eerst in zes jaar waarvan hij publiceerde, van “Killing Commendatore” (2016).

Driehoofdige lange roman van 661 pagina’s, wordt gevormd door 70 korte delen.

Dezelfde getitelde middenschaal roman van 150 manuscripten, gepubliceerd in 1980. Toen wees Murakami het af, de roman was onaf en niet volwassen. Dus schreef hij zijn meesterwerk Hard-boiled Wonderland and the End of the World, gebaseerd op de afgewezen roman. Maar hij besloot de roman onlangs te herschrijven en begon te schrijven vanaf het begin van 2020, net voordat de Covid-19 pandemie zich over de wereld begon te verspreiden.

Vanwege de pandemie van Covid-19 sloot hij zich op in zijn huis en schreef hij ongeveer 3 jaar lang alleen maar. In het nawoord schreef Murakami dat de situatie van de Covid-19 pandemie het verhaal al dan niet heeft beïnvloed. Maar er zou een soort van betekenis zijn of zoiets.

Op deze roman, zijn er 4 polots. A is de adolescentie met het meisje in deze echte wereld en ze spraken over de Stad waarin ze zei geleefd te hebben. (hoofdstuk 1) B is de tijd in de Stad. De taak van de verteller is alleen het lezen van dromen in de bibliotheek van de Stad. Hij las bijna elke dag drie oude dromen. (hoofdstuk 1) C is de middelbare leeftijd na zijn terugkeer uit de Stad. De verteller werkte als hoofdbibliothecaris van de bibliotheek van de stad Z. En hij ontmoette en zag de hoofdbibliothecaris, Tatsuya Koyasu, de bibliothecaris Soeda en de mysterieuze 16-jarige jongen, M. (hoofdstuk 2) D is de inhoud van hoofdstuk 3…

Het verhaal over de Stad en droomlezen in hoofdstuk 1 is bijna hetzelfde als “End fo the World”. En Murakami schreef hoofdstuk 1 is een herschrijving van een roman met dezelfde titel uit 1980.

Er zijn veel Murakami’s unieke elementen en motieven zoals fragmenten-stijl, dubbele-wereld-verhaal, andere wereld, scheiding tussen lichaam en geest, boeken, lezen, bibliotheek, droom, eenzaamheid, vreemde en onhandige maar zoete liefde met een meisje, koken, een lange wandeling maken, koffie (en thee), mode, geest (of als geest zijn), verlies van personen of voorwerpen, en vreemde ervaringen.

Deze roman is een combinatie van Murakami’s vreemde romantische verhalen (bijvoorbeeld Norwegian Wood en Sputnik Sweetheart) en zijn unieke stedelijke avonturenverhalen (Wild Sheep Chase, The Wind-bird Chronicle, 1Q84 en Killing Commendatore). Dit is gebaseerd op de gelijknamige middenstandsroman die in 1980 werd gepubliceerd en toen werd afgewezen en het Einde van de Wereld van Hardgekookt Wonderland en het Einde van de Wereld. (Ook deze roman is de alter versie van Hard-boiled Wonderland en het Einde van de Wereld, schreef Murakami.) En er zijn veel elementen en episodes die lijken op Hear the Wind Sing, Norwegian Wood, Sputnik Sweetheart, Killing Commendatore en Kafka on the Shore. Ik denk dat het een grote vrucht moet zijn en een van de gevolgen van zijn schrijfcarrière.

Ook een ander kenmerk van deze roman is het thema behandelt lezen, bibliotheek, boeken, schrijven, verhaal en hun betekenissen. Deze roman is een verhaal over lezen, behandelen, verwerken en een verhaal of verhalen creëren. De eerste baan van de verteller was boekagent en de tweede was hoofdbibliothecaris van een kleine bibliotheek, in de Stad was het zijn taak om oude dromen te lezen. De Stad is gecreëerd door het verhaal gemaakt door het meisje en de mensen hebben geen schaduw. En de bibliotheek van Z Town is een droomplek van meneer Koyasu die van boeken hield en romanschrijver wilde worden. En er was een ideale leesplek voor de verteller en M. En het verhaal ontwikkelt zich over de bibliotheken, boeken en verhalen. Een verhaal is ieders eigen idee en wereld of microkosmos, ook is het verhaal de wereld, het universum of de natie. Een grote vraag en een hoofdthema van deze roman is het verband en de betekenis tussen beide.

Het lezen van een boek of een verhaal is een manier om geestelijk gezond te blijven, een methode om in de wereld te leven en te communiceren met verloren mensen. Dit motief is hetzelfde als bij Kafka aan de kust. Bijna alle personages van deze roman hielden van boeken en lezen, dus wilden ze hun tijd doorbrengen met alleen maar lezen. Lezen is de manier om aan de wereld te ontsnappen, het is ook de methode om het probleem van deze echte wereld op te lossen, maar in een verhaal duiken is een gelukkige maar gevaarlijke daad.

Ik denk dat Murakami’s boodschap van deze roman is “hoe gaan we om met de werkelijkheid en verhalen, de verbanden daartussen?”. Bijna alle personages in deze roman en hun activiteiten en banen zijn slechts zeer praktisch of slechts zeer onwerkelijk. Levende mensen moeten leven in een verhaal of verhalen met inbegrip van gewone, lege of oppervlakkige verhalen gemaakt door televisie, film, tijdschriften enzovoort. Mensen worden gedwongen gewone verhalen te volgen zoals “Men moet blijven werken in een groot en stabiel bedrijf”, “Men moet trouwen tot de middelbare leeftijd” of “Men moet leven in deze echte wereld (en zijn verhaal of het grote verhaal van een natie)”. Sommige mensen sluiten zich op in hun dromerige verhalen of eigen microkosmos. Het is ook de vraag en het probleem voor Murakami zelf als romanschrijver. De conclusie en het gevolg van deze roman is dat hij een einde heeft gemaakt aan…

De zaken over de Covid-19 pandemie maakten duidelijk, dat er scheidslijnen waren tussen een groot verhaal van een natie en individuele realiteiten, bestuurders en beoefenaars, regels en praktijken, studenten en volwassenen, en patiënten en niet-patiënten. Zo noemde Murakami de Covid-19 pandemin in het nawoord en deze roman moet er wel door beïnvloed zijn.

Incidenten in Japan, bijvoorbeeld het bloedbad van 2008 in Akihabara, de brandstichting in Kyoto en de studio, de moord op Shinzo Abe, ze moeten worden veroorzaakt door het probleem van het verhaal. Er waren vele oorzaken van vele complexe dingen, maar het probleem van het verhaal is enorm. Ik denk dat deze criminelen niet kunnen omgaan met hun verhalen, de verhalen die ze volgden, die ze moesten volgen of die ze wilden geloven. En verbanden tussen de realiteit en een verhaal of verhalen zijn verkeerd, dus elk beging een misdaad. Ze kunnen niet goed omgaan met een verhaal dat door henzelf of anderen is gemaakt, en de redenen om te moorden zijn onwerkelijk, triviaal en inconsistent.

De muur van de Stad moet een omhulsel zijn van de collectieve geesten van mensen. En de mensen in de Stad hebben geen omhulsel van geest, maar er waren geen stromen en progressie van tijd en geen complexe sociale verplichtingen en verantwoordelijkheden. Ze deden alleen eenvoudige eigen taken. Ze zien eruit als bewoners van de Hemel, maar ook als gevangenen. Maar een leven in een gevangenis is misschien wel de meest geweldige, regelmatige, stabiele, schone en gelukkige manier van leven op aarde… ?

Deze roman is een van mijn meest favoriete Murakami-romans, gelijk aan The Wild Sheep Chase, Hard-boiled Wonderland and the End of the World, Dance, Dance, Dance en de rol van Kafka Tamura in Kafka on the Shore. Ik las een geweldige roman die pas is verschenen, voor het eerst in lange tijd. Het is een meesterwerk van de 21e eeuw en een filosofische fantastische grote vertelling die het gezond verstand bezit, de zin van het leven, de liefde en haar mededogen en een waarheid, die ik wilde lezen. Murakami is vol van liefde voor de bibliotheek, boeken, lezen, schrijven, verhalen en literatuur.

Door deze roman slaagt Murakami er prachtig in om zijn ideale plaats en wereld te creëren en op te zetten, of twee eeuwige utopieën zoals de hemel. Zo zoet, kostbaar en puur. Maar de verteller…

Related Posts and Pages

-Note (English)| The City and Its Uncertain Walls

Timeline of Haruki Murakami

Works of / Œuvres de/ Werke vonHaruki Murakami

Literature / littérature / Literatur Page

Informatie over het boek

Haruki Murakami’s 14e roman gepubliceerd op 13 april 2023 in Japan. De titel is dezelfde als zijn roman “The City and Its Uncertain Walls” die in 1980 verscheen in een Japans tijdschrift “Bungakukai”. Maar hij verwierp het, en een deel van het motief en het verhaal van de verworpen roman werd overgenomen in “Het einde van de wereld” van “Hard-Boiled Wonderland en het einde van de wereld”.

Vorm, stijl en structuur

Driehoofdige lange roman van 661 pagina’s, wordt gevormd door 70 korte delen. “Liefde in de tijd van cholera” van Gabriel García Márquez (1985) wordt beschreven als referentie.

Achtergrond van het werk & de auteur

Samenvatting Synopsis

Samenvattingen van elk hoofdstuk

Overzicht

Tijdslijn

Hoofdstuk 1

De verteller en een meisje kwamen elkaar afgelopen herfst tegen op de receptie van het “High School Student Essay Concours”. En ze hadden gecorrespondeerd via brieven. (2, 4)

Ze hadden één of twee keer per maand een afspraakje. (2)

Ze stuurde hem een lange brief en bekende een vreemde droom. (8)

Op mei hadden ze een afspraakje en maakten ze een zeer lange wandeling. (11) Ze gaf een brief en ze zei dat haar hart alleen soms stijf werd. En ze zei dat haar stof in een verre stad woonde en een heel ander leven leidde. (13)

De verteller kreeg informatie over de stad van het meisje. (1)

Tijdens de zomer spraken ze enthousiast over de Stad. (15)

In de herfst stopte de brief van haar. Maar hij bleef brieven sturen. (15)

In de winter kreeg hij een lange en laatste brief van haar. Later las hij de brief. Daarin bekende ze dat ze slechts een schaduw zonder inhoud was, dat ze in de Stad had gewoond tot ze drie jaar oud was, en dat ze naar deze wereld was gereden. (17)

Hij bleef brieven sturen en bellen, maar kreeg geen antwoord van haar. Hij heeft niets van haar gehoord toen hij de laatste brief had gekregen. (19)

Het volgende jaar, in februari, slaagde hij voor het toelatingsexamen van een privé-universiteit in Tokio, waarna hij naar Tokio verhuisde. (19)

Tijdens de zomervakantie, kwam hij thuis en bezocht het huis van het meisje, maar er was een deurplaatje anders dan haar naam. (19)

Een jaar was verstreken en hij werd 18 jaar, maar hij wachtte nog steeds. (21)

Rond zijn 20ste werd hij wakker dat hij een fatsoenlijk leven moest leiden, toen maakte hij vrienden en een nieuwe vriendin. Na het afstuderen kreeg hij een baan bij een boekenbureau. (23)

Lange tijd ging voorbij (nadat hij 45 jaar was geworden), toen hij ontwaakte zat hij in een hol van brandende daed beesten. (23)

De verteller ging de Stad binnen, hij liet zijn schaduw achter bij de poortwachter en zijn ogen werden door de wachter uitgestoken om een droomlezer te worden. (9)

De verteller ontmoette het meisje in de bibliotheek in de Stad. Maar ze zei dat ze hem nooit ontmoet had. (5)

De verteller begon met droomlezen in de bibliotheek en sprak met het meisje als bibliothecaris van de bibliotheek. (7) Hij ging naar de bibliotheek en deed elke dag aan droomlezen. Tijdens de herfst gaat hij regelmatig door. (9)

Tijdens het tijdverdrijf begon de verteller een kaart van de Stad te maken, en het ging twee weken door. (12)

Hij had hoge koorts. Een oude man verzorgde hem. (12)

De winter was gekomen, de verteller bezocht de plaats van de schaduwen, om zijn schaduw te zien. (14)

De verteller en het meisje bezochten de band in het zuiden van de Stad. (16)

De schaduw van de verteller was er slecht aan toe, dus bezocht de verteller hem. En de schaduw eiste om uit de Stad te gaan en zich binnen een week bij hem aan te sluiten, toen zei hij dat het meisje in de Stad geen ware substantie was, ze was in de buitenwereld is waar. (16)

In de bibliotheek zei hij dat mijn schaduw aan haar begon voorbij te gaan. Maar ze zei dat ze niet wist van schaduw, omdat ze uit de schaduw werd getrokken toen ze drie jaar oud was en nooit meer ontmoette. (18)

De verteller vertelde het meisje dat hij uit de Stad zou vertrekken, en dat hij haar schaduw in de buitenwereld had ontmoet. (22)

Op een sneeuwvallende dag besloot hij uit de Stad te gaan, bezocht de kamer van zijn schaduw, nam een oude hoorn en ging de zuidelijke heuvel op. Maar de muur bewoog en schuurde in hun weg, en de muur zei dat ze niet met woorden over de muur konden gaan. Toen stormde hij naar de muur door de raad door de schaduw en ging door de muur. (24) Maar de verteller vertelde aan zijn schaduw dat hij nog niet uit de Stad kon gaan en hij besloot in de Stad te rusten om dromen te lezen, inclusief de oude droom van het meisje. De schaduw ging alleen naar de buitenwereld. (25, 26)

Hoofdstuk 2

In deze echte wereld herinnerde de verteller zich de ervaringen in de Stad. Hij gaat elke dag naar kantoor en werkt regelmatig als een gewone niet-specifieke man. (27)

Hij besloot zijn baan op te zeggen om na te denken over zijn ervaringen in de stad. Hij bracht zijn leven door met sparen. (27)

Hij zag een lange droom van een kleine bibliotheek in een lokale stad. In de droom werkte hij als baliemedewerker van de bibliotheek. Ik zag een donkerblauwe baret op het einde van zijn bureau. Toen hij wakker werd, schreef hij de inhoud van de droom op en besloot een baan te krijgen in een willekeurige bibliotheek. (28)

Hij vroeg zijn vroegere collega van een boekenagentschap, Ohki die de leiding had over bibliotheken, om een baan in bibliotheken te zoeken. Na een week antwoordde Ohki dat hij een baan had gevonden, en naar een bibliotheek van een kleine stad zou gaan op een dag die de verteller goed uitkomt. (29)

Een wendnesdy de verteller en Ohki bezocht de stad Fukushima, waarin de kleine bibliotheek bestond. (30)

De verteller ging naar de bibliotheek en had een gesprek met de hoofdbibliothecaris, Tatsuya Koyasu. En hij vertelde in feite, dat hij al met pensioen was, de positie was leeg en zocht iemand om zijn baan over te nemen. (30)

Hij begon te werken in de Z Town Library als de hoofdbibliothecaris met hulp van de bibliothecaris Soeda en raakte bevriend met parttime werkneemsters. (31)

De winter was aangebroken. Mr. Koyasu toonde de verteller zijn geheime plek in de half ondergrondse en diepten in de bibliotheek. (34)

Hij verhuisde zijn kantoor naar de kamer in de diepte. Toen Koyasu de kamer bezocht, voelde en realiseerde hij zich dat de grens tussen de werkelijkheid en de andere wereld, en het stromen van de tijd was verbroken. (35)

Op een diepe winterdag riep meneer Koyasu de verteller naar de kamer in de diepte. En Koyasu deed een bekentenis dat hij een man was die geen schaduw had, dat hij geen lichaam had in deze wereld en dat hij een bestaan was van zijn bewustzijn of een geest, en al was heengegaan. (37)

De verteller sprak over Koyasu met Soeda. Ze zei dat ze wist dat Koyasu overleden was, en dat alleen zij en de verteller Koyasu kunnen zien. (38)

Er werd een jongen geboren die “Shin” (Bos) heette. Hij beleefde een zeer gelukkige jeugd door de liefde van zijn ouders. Maar toen hij 5 jaar oud was, reed hij op een fiets en overleed door een auto-ongeluk. (40)

Voor zes uur op een zondag eind juni, verdween de vrouw van Koyasu, en pleegde zelfvernietiging door zichzelf in een rivier te gooien. (De tijd is 30 jaar eerder.) (40)

Na de zelfvernietiging begon hij excentrieke dingen te doen, zoals het dragen van een baret en een rok. (40)

Toen hij 65 jaar oud was, herbouwde hij een bibliotheek van zijn drankfabriek. (40)

(…)

Plot(ten) & Afleveringen

A. Adolescentie met het meisje in deze echte wereld (Hoofdstuk 1)

B. Tijd in de stad (Hoofdstuk 1)

C. Middelbare leeftijd na terugkeer uit de Stad, de baan van hoofdbibliothecaris van de Z Town Library (Hoofdstuk 2)

(…)

Personages

Verteller – 17 jaar oude jongen. In de echte wereld woonde hij in een rustige buitenwijk aan zee en was hij derdejaars student van een openbare middelbare school. Hij en zijn vriendin ontmoetten elkaar één of twee keer per maand, ze hadden een afspraakje. (2) Zijn vader werkte bij een farmaceutisch bedrijf. En zijn moeder was huisvrouw. (4, p. 23) Hij was dol op bibliotheken en las alleen boeken. (4, p. 23 – 24) De enige droomlezer in de stad en zijn job is enkel droomlezen. (7, p. 39 – 40)

Het meisje in deze wereld (jij, vriendin ?) – 16 jaar oud meisje werkte in de bibliotheek van de Stad van 17:00 tot ongeveer 22:00. (1) In de echte wereld, woonde ze de plaats noch ver naar de verteller, de afstand is het kost 90 minuten met de trein. Ze was een middelbare scholier van een particuliere middelbare school voor meisjes. (2) Haar vader was een lokale ambtenaar en was een kantoorbediende van een voorbereidende school. En haar moeder overleed door kanker toen het meisje drie jaar oud was. (4) Ze bekende dat ze slechts een schaduw zonder inhoud was. (17)

Het meisje in de stad – Een meisje werkte in de bibliotheek van de stad. Zij moet de geest van het meisje zijn, maar zij bezat geen kennis of geheugen van deze wereld. Het meisje in de stad zei dat ze in de stad geboren was en er nooit wegging. Ze moet een ander persoon zijn of een andere geest hebben. (7, blz. 42) Ze zei dat ze niet wist van haar eigen schaduw omdat haar schaduw door haar werd uitgetrokken toen ze drie jaar oud was en nooit meer werd ontmoet. (18, blz. 137 – 138)

Poortwachter (3- ) – Een grote man was trouw aan zijn werk.

De jongere zus van het meisje – Zes jaar jonger dan het meisje. (4, blz. 23)

Grootmoeder van haar moeders kant – De enige persoon, die het meisje haar hart kan openen. (4, p. 23)

Schoonmoeder van het meisje (4)

Een oude man (12, blz. 81 – ) Een voormalig soldaat, verpleegd de verteller toen hij hoge koorts had.

Hoofdstuk 2

Ohki (28, pp. 200 ; 29) Een jongere collega van de verteller in een boekagentschap.

Soeda – Een dame van midden dertig en enige bibliothecaresse van de Z Town Library uit Nagano, met volgzaam gezicht, slank en 160 cm lang. De spil van de Z Town Library, de bibliotheek kan door haar vermogen geactiveerd worden. (30, blz. 214 – )

Tatsuya Koyasu (30, blz. 216 – ) – De hoofdbibliothecaris van de Z Town Library. Een dikke man van middelbare leeftijd. Maar omdat hij al met pensioen was, liet hij de bibliotheek rusten om zijn baan aan iemand over te dragen. Hij droeg een donkerblauwe baret en een rok. Hij was geboren in een rijke familie van een drankfabrikant. Hij ging naar een privé universiteit in Tokyo en zijn specialisatie was economie om zijn familiebedrijf te laten slagen, maar hij wilde eigenlijk literatuur studeren. Na zijn afstuderen, bracht hij een stabiel maar saai leven door met het runnen van de drankfabriek, en hij wilde een roman schrijven, maar die werd voltooid. Toen hij 35 jaar oud was, werd hij verliefd op een vrouw, waarna ze trouwden als een “omgangshuwelijk”. Toen hij 40 jaar oud was, werd er een kind van hen geboren met de naam Shin (Bos). Maar het kind stierf door een verkeersongeluk toen het 5 jaar oud was. Een tijdlang pleegde zijn vrouw zelfmoord, daarna deed hij geleidelijk excentrieke dingen zoals het dragen van een rok en een baret. Toen hij 65 jaar oud was, herbouwde hij een bibliotheek van zijn drankfabriek en runde de (grotendeels particuliere) bibliotheek als hoofdbibliothecaris.

Komatsu – Een ongezellige kleine man van middelbare leeftijd van het woningbureau in de stad Z. (31, pp. 226 – 228)

Part-time baan werksters (31, p. 230 – )

De man van Soeda – Een leraar van een openbare basisschool van de stad. (32, p. 327)

De vrouw van de heer Koyasu (39, blz. 315 -) Een vrouw 10 jaar jonger dan Koyasu, toen hij 35 jaar oud was, ze trouwden als een “gasthuwelijk”. Zij bezocht en verbleef Koyasu’s huis in Fukushima elke vrijdag vanuit Tokio. Toen hij 40 jaar oud was, werd bij hen een lichaam geboren. (39)

Shin Koyasu – Het kind van de heer Koyasu en zijn vrouw werd geboren toen Koyasu 40 jaar oud was. Hij werd door heer Koyasu Shin (Bos) genoemd. Hij beleefde een zeer gelukkige jeugd door de liefde van zijn ouders. Maar toen hij 5 jaar oud was, reed hij op een fiets en overleed door een auto-ongeluk. (40, pp. 323 – 327)

(…)

Groepen

Locaties (Staat, Prefectuur, Stad, Gemeente)

Lokale stad

De Stad – Een stad wordt geïnformeerd door een vriendin, ingesloten door de tolmuur. Om de Stad binnen te gaan, moet men een speciale vereiste hebben. (1) De geheime plaats van gedachten van de verteller en het meisje (4, p. 27) Eens bloeide het, maar het werd geruïneerd. (12) Mensen die in de Stad wonen kunnen er niet uit, behalve plichtplegingen. En mensen uit de ambachtswijk en de woonwijk bezochten elkaar niet. De Stad heeft geen elektriciteit en gas. Het meisje had er in haar jeugd gewoond, maar haar ware aard woonde er nog steeds. (15, blz. 108 – 11 ) De schaduw van de verteller zei dat de Stad door de verteller en zijn verbeelding was gemaakt en in stand gehouden. (20, p. 146) En de verteller zei dat de Stad het land van de schaduw moest zijn. (20, p. 147) En de schaduw zei dat de mensen in de Stad niet zouden moeten weten dat ze schaduwen zijn. ; De schaduw zei dat deze Stad veel tegenstrijdigheden heeft vanaf de oorsprong. Sommige apparaten werden ingesteld om de tegenstrijdigheden en functies (beesten, droomlezen enzovoort) als regels op te lossen. En de Stad was een zeer technische en kunstmatige plaats. (25, pp. 176 – 177)

De echte wereld (deze wereld)

Tokyo (19 – )

Z Town – De plaats waar de bibliotheek bestaat(-ed). Een klein plaatsje in de bergen, in de prefectuur van Fukushima, regio Tohoku. Het is noodzakelijk om er vanuit Tokyo heen te gaan, via Kohriyama met de Hohoku Bullet Train, en via Aizu-Wakamatsu met de trein, en dan over te stappen op de lokale trein. (30 -)

(…)

Plaatsen (kamer, winkel, school, openbare ruimte, station)

Hoofdstuk 1

Liberary of the City – Een niet specifiek oud stenen huis, een bord met nummer “16” opgehangen, en de houten deur was erg zwaar. De voorkamer is 5 meter in het vierkant, nederig en armoedig, de achterkamer is bijna hetzelfde en had een deur naar de stapelplaatsen. (5, p. 28 – 29) De bibliotheek van de Stad bewaart oude dromen, in plaats van boeken. (p. 39) Ik denk dat de plaats is als een heilige plaats van het Christendom.

Centraal plein

Poort – De enige poort van de muur in de Stad.

Gieterij

De plaats voor de beesten – (p. 20)

Ambachtswijk (9, p. 59 – 60) – Daar is het huis van het meisje.

Woonwijk (10, p. 61) – De wijk was een woonwijk geweest voor ambtenaren en soldaten van de Stad, maar het werd een ruïne. De verteller werd gehouden een kleine en eenvoudige kamer in de wijk.

De plaats waar schaduw woonde – De plaats lag in het midden tussen de Stad en de buitenwereld. (14, p. 103)

De band – Een vreemde band van de rivier van de Stad gevormd aan de zuidkant van de Stad.(16, p. 117)

Hoofdstuk 2

De bibliotheek van de Z stad – Een sober houten gebouw van twee verdiepingen in de bergen in de Tohoku regio, was oud maar onlangs gerenoveerd. Het huis was een fabriekshuisvesting geweest van een drankmaker. (30, pp. 212 – 213) In wezen was de bibliotheek een privé-bezit van de heer Koyasu. (39, blz. 309 – )

Een 50 jaar oud houten huis (31, p 226 – ) – Het huis in Z stad, waarin de verteller verhuisde en woonde.

De kamer in de diepte van de bibliotheek (34, p. 258 -) – Er was een houtkachel is dezelfde opgewonden in de stad. (34, p. 261)

(…)

Kernelementen, sleutelwoorden & sleutelzinnen

Schaduw (1, 8, 9) – Mensen in de Stad hadden geen schaduw. Men kan de Stad niet in, men volgt zijn eigen schaduw. De verteller nam zijn schaduw weg en liet zijn schaduw over aan de poortwachter, toen zijn schaduw kleine banen bij uit de muur. (9, p. 55) Het meisje zei, dat ze zich soms een soort schaduw van iets voelde.

De muur (1 – ) – De hoge en zeer sterke muur omsluit de Stad. De poortwachter zei: “Als er een perfect ding in de wereld is, moet het deze muur zijn”. En hij was door niemand gemaakt, hij bestond al vanaf het begin. (7, p. 37) Acht meter hoog. (15, p. 108)

Beesten (3 – ) – Mysterieuze beats leven in de Stad. De schaduw zei dat ze een functie hebben om potentiële negatieve energie van de Stad af te geven.

Hoorn (3) – Een instrument om beesten naar de poort te roepen.

De Poort (3 – )

Kat (4 – )

Boeken lezen (4 – )

Zware jas (5 – )

Oude droom (5, p. 30 – ) – De schaduw vertelde de verteller dat oude dromen een soort mentale weerklank zijn achtergelaten door de belangrijkste lichamen werden naar buiten gedreven.

Droomlezer (5, p. 30 – )

Diepgroene bril (5, p. 30 – )

Kruidenthee (5, p. 31 – 32) – De speciale drank voor een droomlezer(es).

Brieven (4, 6) – De verteller en het meisje hadden met elkaar gecorrespondeerd in de echte wereld. Zijn brieven waren geschreven concrete echte dingen, maar haar brieven waren geschreven vage innerlijke dingen. Zij schreef haar droom die ze had gezien. Hij probeerde zijn droom te schrijven, maar dat mislukte.

“Deze wereld” (6, p. 36)

Oude dromen – De bibliotheek van de Stad bewaart oude dromen. Hun vorm is als een ei en hun oppervlak is hard en glad als een marmeren steen. (7, p. 38 – 39) Oude dromen waren onduidelijk niet consistent, ze zijn “chaotische microkosmos” en “verzamelingen van resten”.

Een vreemde droom van het meisje (8, p. 52)

Eeuwig (11, pp. 66 – 67)

Kaart van de Stad (12, p. 75 -) De verteller begint uit eigen wil en nieuwsgierigheid een kaart van de Stad te maken. Eerst trok hij de muur over om de vorm en de omtrek van de Stad te kennen.

Nieuwsgierigheid (12, pp. 77 -)

“Mijn hart wordt alleen soms stijf.” (13, p. 87)

“Mijn hart en lichaam zijn tot op zekere hoogte gescheiden.” (13, p. 93)

Dreamreading – Deamreading is de handeling die men alleen verricht om oude dromen te zien en te voelen. De verteller las elke dag drie oude dromen, en kreeg het gevoel van het voorbijgaan van het lezen. (14, blz. 98 – 99) Dreamreading moet de methode zijn om geesten of/en geestelijke weerklank van stoffen tot rust te brengen ; Dreamreading is een handeling om een oude droom of een geest uit zijn omhulsel te bevrijden. (26, p. 181)

“Lichaam is heiligdom waarin geest leeft.” – Uitspraak van de poortwachter. (14, p. 107)

Themapark (16, p. 128)

Een psychologische insluiting als angst – Een woord van de schaduw. (25, p. 176)

Hoofdstuk 2

“Onze werkelijkheid vordert scheidend naar verschillende wegen in ons elk innerlijk.” – Een monoloog van de verteller aan het begin van hoofdstuk 2. (27, p. 186)

Donkerblauwe baret (28, p. 195 ; 30, p. 219 – 224 ; 40, p. 338 – 339) – Een donkerblauwe baret, zag de verteller in een lange droom, waarna hij deze oprichtte in de hoofdbibliothecaris loon van de Z?? Stadsbibliotheek. De baret is van Tatsuya Koyasu. Een nicht van hem kocht hem in Parijs tijdens een reis.

Rok (32, p. 231 – 232 ; 40, p. 338 – 339) – De heer Koyasu begon baret en rok te dragen, nadat zijn vrouw zelfmoord had gepleegd en was overleden.

Zwarte thee (32, p. 233 – )

Grote oude put (33, p. 251)

12 sleutels (34, p. 260)

Oude houtkachel – Het was dezelfde als die in de stad. (34, p. 261)

Koyasu’s horloge (35, p. 273) – Zijn horloge had zijn plaat, maar er was geen wijzer.

Hersenen, fysiek lichaam en geest (36, p. 292)

Heilige Bijbel (38, p. 302 – 303)

(…)

Culturele dingen in deze roman

Muziek

Indrukwekkende scènes & belangrijke beschrijvingen

Raadsels, mysteries & vragen

Gedachten & Filosofie

Interpretaties, Analyse & Memo’s

De Stad moet hetzelfde zijn als “Het Einde van de Wereld” van “Hard-Boiled Wonderland en het Einde van de Wereld”. Het plot over de Stad in hoofdstuk 1 is bijna hetzelfde als “Het Einde van de Wereld”.

En het motief van de bibliotheek en het lezen van boeken (of droom) lijkt op “Kafka aan de kust”.

Het eerste deel van het verhaal over de Stad is bijna hetzelfde als “Het Einde van de Wereld”. Maar het verhaal van de echte wereld of “deze wereld” is helemaal anders.

De beschrijving van de hoofdstukken door de verteller in de Stad gebruikt een Japans voornaamwoord “WATASHI”, in de echte wereld wordt “BOKU” gebruikt.

De baan van de hoofdbibliothecaris van de Z Town Library is solitair werk en met niemand verbonden, behalve met Soeda en Yoyasu. Het is dus gelijk aan de baan van een droomlezer.

Conclusie

Ik denk dat deze roman een levendige combinatie is van zijn unieke stijl van stedelijke avonturenverhalen (“The Hardboiled Wonderland and the End of the World” “Dance, Dance, Dance” en “Kafka on the Shore”) en zijn andere unieke stijl van romans (“Norwegian Wood” en “Sputnik Sweetheart”). Het is een van de grootste vruchten van zijn literatuurcarrière.

De hele boodschap van deze roman is hoe we omgaan met de werkelijkheid en/of verhalen.

Details of the Book

The City and Its Uncertain Walls
Haruki Murakami
Shinchosha, Tokyo, Japan, 13 April 2023
672 pages, JPY 2970
ISBN: 978-4103534372

Related Posts and Pages

-Symmary Synopsis & Book Review | The City and Its Uncertain Walls

Timeline of Haruki Murakami

Works of Haruki Murakami

Literature / littérature / Literatur Page