Samenvatting Synopsis
Toen ik 17 jaar was, ontmoette ik een meisje van 16 jaar en we correspondeerden. Ik ging één of twee keer per maand met haar uit, en we spraken over de Stad waarvan haar ware wezen leefde. Ik betrad de Stad van haar droomwereld…
In de Stad, die is omsloten door een hoge en zeer sterke muur, was het mijn taak om dromen te lezen. Ik ging naar de bibliotheek, waar de geest van het meisje werkte, en las elke dag drie oude dromen. De winter was gekomen, de schaduw van mij eiste dat ik binnen een week uit de Stad zou gaan…
Na mijn terugkeer uit de stad, toen ik midden veertig was, nam ik ontslag om na te denken over een baan. En ik kreeg een baan als hoofdbibliothecaris van de Z Town Library, in een landelijke stad in de bergen van Tohoku. Maar de baan is ongewoon, onwerkelijk en eenzaam, zoals de baan van droomlezer. Toen wist ik dat de vroegere hoofdbibliothecaris Koyasu in de Stad had gewoond, en dat hij een geest was. En ik leerde een mysterieuze 16 jarige jongen kennen die elke dag naar de bibliotheek ging, en daar alleen maar zoveel boeken las, en ze volledig uit zijn hoofd leerde. Na een tijdje tekende de jongen een kaart van de stad en bracht die mee, en hij vertelde me dat hij…
Boekbespreking
Haruki Murakami’s 14e roman gepubliceerd op 10 april 2023 in Japan. De titel is dezelfde als zijn roman “The City and Its Uncertain Walls” die in 1980 verscheen in het Japanse tijdschrift “Bungakukai”. Maar hij wees het af, en een deel van het motief en het verhaal van de afgewezen roman werd overgenomen in “The End of the World” van “Hard-Boiled Wonderland and the End of the World”. Een een nieuwe roman voor het eerst in zes jaar waarvan hij publiceerde, van “Killing Commendatore” (2016).
Driehoofdige lange roman van 661 pagina’s, wordt gevormd door 70 korte delen.
Dezelfde getitelde middenschaal roman van 150 manuscripten, gepubliceerd in 1980. Toen wees Murakami het af, de roman was onaf en niet volwassen. Dus schreef hij zijn meesterwerk Hard-boiled Wonderland and the End of the World, gebaseerd op de afgewezen roman. Maar hij besloot de roman onlangs te herschrijven en begon te schrijven vanaf het begin van 2020, net voordat de Covid-19 pandemie zich over de wereld begon te verspreiden.
Vanwege de pandemie van Covid-19 sloot hij zich op in zijn huis en schreef hij ongeveer 3 jaar lang alleen maar. In het nawoord schreef Murakami dat de situatie van de Covid-19 pandemie het verhaal al dan niet heeft beïnvloed. Maar er zou een soort van betekenis zijn of zoiets.
Op deze roman, zijn er 4 polots. A is de adolescentie met het meisje in deze echte wereld en ze spraken over de Stad waarin ze zei geleefd te hebben. (hoofdstuk 1) B is de tijd in de Stad. De taak van de verteller is alleen het lezen van dromen in de bibliotheek van de Stad. Hij las bijna elke dag drie oude dromen. (hoofdstuk 1) C is de middelbare leeftijd na zijn terugkeer uit de Stad. De verteller werkte als hoofdbibliothecaris van de bibliotheek van de stad Z. En hij ontmoette en zag de hoofdbibliothecaris, Tatsuya Koyasu, de bibliothecaris Soeda en de mysterieuze 16-jarige jongen, M. (hoofdstuk 2) D is de inhoud van hoofdstuk 3…
Het verhaal over de Stad en droomlezen in hoofdstuk 1 is bijna hetzelfde als “End fo the World”. En Murakami schreef hoofdstuk 1 is een herschrijving van een roman met dezelfde titel uit 1980.
Er zijn veel Murakami’s unieke elementen en motieven zoals fragmenten-stijl, dubbele-wereld-verhaal, andere wereld, scheiding tussen lichaam en geest, boeken, lezen, bibliotheek, droom, eenzaamheid, vreemde en onhandige maar zoete liefde met een meisje, koken, een lange wandeling maken, koffie (en thee), mode, geest (of als geest zijn), verlies van personen of voorwerpen, en vreemde ervaringen.
Deze roman is een combinatie van Murakami’s vreemde romantische verhalen (bijvoorbeeld Norwegian Wood en Sputnik Sweetheart) en zijn unieke stedelijke avonturenverhalen (Wild Sheep Chase, The Wind-bird Chronicle, 1Q84 en Killing Commendatore). Dit is gebaseerd op de gelijknamige middenstandsroman die in 1980 werd gepubliceerd en toen werd afgewezen en het Einde van de Wereld van Hardgekookt Wonderland en het Einde van de Wereld. (Ook deze roman is de alter versie van Hard-boiled Wonderland en het Einde van de Wereld, schreef Murakami.) En er zijn veel elementen en episodes die lijken op Hear the Wind Sing, Norwegian Wood, Sputnik Sweetheart, Killing Commendatore en Kafka on the Shore. Ik denk dat het een grote vrucht moet zijn en een van de gevolgen van zijn schrijfcarrière.
Ook een ander kenmerk van deze roman is het thema behandelt lezen, bibliotheek, boeken, schrijven, verhaal en hun betekenissen. Deze roman is een verhaal over lezen, behandelen, verwerken en een verhaal of verhalen creëren. De eerste baan van de verteller was boekagent en de tweede was hoofdbibliothecaris van een kleine bibliotheek, in de Stad was het zijn taak om oude dromen te lezen. De Stad is gecreëerd door het verhaal gemaakt door het meisje en de mensen hebben geen schaduw. En de bibliotheek van Z Town is een droomplek van meneer Koyasu die van boeken hield en romanschrijver wilde worden. En er was een ideale leesplek voor de verteller en M. En het verhaal ontwikkelt zich over de bibliotheken, boeken en verhalen. Een verhaal is ieders eigen idee en wereld of microkosmos, ook is het verhaal de wereld, het universum of de natie. Een grote vraag en een hoofdthema van deze roman is het verband en de betekenis tussen beide.
Het lezen van een boek of een verhaal is een manier om geestelijk gezond te blijven, een methode om in de wereld te leven en te communiceren met verloren mensen. Dit motief is hetzelfde als bij Kafka aan de kust. Bijna alle personages van deze roman hielden van boeken en lezen, dus wilden ze hun tijd doorbrengen met alleen maar lezen. Lezen is de manier om aan de wereld te ontsnappen, het is ook de methode om het probleem van deze echte wereld op te lossen, maar in een verhaal duiken is een gelukkige maar gevaarlijke daad.
Ik denk dat Murakami’s boodschap van deze roman is “hoe gaan we om met de werkelijkheid en verhalen, de verbanden daartussen?”. Bijna alle personages in deze roman en hun activiteiten en banen zijn slechts zeer praktisch of slechts zeer onwerkelijk. Levende mensen moeten leven in een verhaal of verhalen met inbegrip van gewone, lege of oppervlakkige verhalen gemaakt door televisie, film, tijdschriften enzovoort. Mensen worden gedwongen gewone verhalen te volgen zoals “Men moet blijven werken in een groot en stabiel bedrijf”, “Men moet trouwen tot de middelbare leeftijd” of “Men moet leven in deze echte wereld (en zijn verhaal of het grote verhaal van een natie)”. Sommige mensen sluiten zich op in hun dromerige verhalen of eigen microkosmos. Het is ook de vraag en het probleem voor Murakami zelf als romanschrijver. De conclusie en het gevolg van deze roman is dat hij een einde heeft gemaakt aan…
De zaken over de Covid-19 pandemie maakten duidelijk, dat er scheidslijnen waren tussen een groot verhaal van een natie en individuele realiteiten, bestuurders en beoefenaars, regels en praktijken, studenten en volwassenen, en patiënten en niet-patiënten. Zo noemde Murakami de Covid-19 pandemin in het nawoord en deze roman moet er wel door beïnvloed zijn.
Incidenten in Japan, bijvoorbeeld het bloedbad van 2008 in Akihabara, de brandstichting in Kyoto en de studio, de moord op Shinzo Abe, ze moeten worden veroorzaakt door het probleem van het verhaal. Er waren vele oorzaken van vele complexe dingen, maar het probleem van het verhaal is enorm. Ik denk dat deze criminelen niet kunnen omgaan met hun verhalen, de verhalen die ze volgden, die ze moesten volgen of die ze wilden geloven. En verbanden tussen de realiteit en een verhaal of verhalen zijn verkeerd, dus elk beging een misdaad. Ze kunnen niet goed omgaan met een verhaal dat door henzelf of anderen is gemaakt, en de redenen om te moorden zijn onwerkelijk, triviaal en inconsistent.
De muur van de Stad moet een omhulsel zijn van de collectieve geesten van mensen. En de mensen in de Stad hebben geen omhulsel van geest, maar er waren geen stromen en progressie van tijd en geen complexe sociale verplichtingen en verantwoordelijkheden. Ze deden alleen eenvoudige eigen taken. Ze zien eruit als bewoners van de Hemel, maar ook als gevangenen. Maar een leven in een gevangenis is misschien wel de meest geweldige, regelmatige, stabiele, schone en gelukkige manier van leven op aarde… ?
Deze roman is een van mijn meest favoriete Murakami-romans, gelijk aan The Wild Sheep Chase, Hard-boiled Wonderland and the End of the World, Dance, Dance, Dance en de rol van Kafka Tamura in Kafka on the Shore. Ik las een geweldige roman die pas is verschenen, voor het eerst in lange tijd. Het is een meesterwerk van de 21e eeuw en een filosofische fantastische grote vertelling die het gezond verstand bezit, de zin van het leven, de liefde en haar mededogen en een waarheid, die ik wilde lezen. Murakami is vol van liefde voor de bibliotheek, boeken, lezen, schrijven, verhalen en literatuur.
Door deze roman slaagt Murakami er prachtig in om zijn ideale plaats en wereld te creëren en op te zetten, of twee eeuwige utopieën zoals de hemel. Zo zoet, kostbaar en puur. Maar de verteller…
Related Posts and Pages
-Note (English)| The City and Its Uncertain Walls
